Główne różnice między wewnętrznymi i zewnętrznymi kablami Ethernet wieloparowymi tkwią w strukturze zewnętrznej osłony i parametrach ochronnych:
Struktura zewnętrznej osłony
Zewnętrzne kable Ethernet wykorzystują dwuwarstwową konstrukcję osłony zewnętrznej, z warstwą wodoodporną PE o grubości 1,2 mm o wysokiej gęstości na zewnątrz i wewnętrzną warstwą PVC. Mogą wytrzymać wahania temperatury od 30°C do 80°C i wykazują niską stratę izolacji wynoszącą 8% w wilgotnych środowiskach.
Wewnętrzne kable Ethernet wykorzystują jednowarstwową zewnętrzną osłonę PVC, oferując większą elastyczność, ale pozbawioną specjalnej wodoodporności i odporności na promieniowanie UV. Długotrwałe narażenie na działanie promieni słonecznych może spowodować kruchość zewnętrznej osłony.
Kluczowe różnice
Parametry ochronne: Zewnętrzne kable Ethernet zawierają antyoksydant z czarnego węgla (aby zapobiec degradacji UV) i posiadają certyfikat UL94 V0 w zakresie odporności ogniowej. Nadają się do bezpośredniego zakopywania, wilgotnych środowisk (takich jak te, w których występuje powrót południowego wiatru) i narażenia na zwierzęta. Wewnętrzne kable Ethernet są podatne na wilgoć i mogą doświadczać rozłączeń podczas długotrwałego użytkowania.
Scenariusze zastosowań: Wewnętrzne kable Ethernet nadają się tylko do stabilnych środowisk wewnętrznych, podczas gdy zewnętrzne kable Ethernet nadają się do trudnych środowisk zewnętrznych, takich jak okablowanie stacji bazowych i nadzoru.